آنگاه که در فراز و فرود زمینی بکر و پاک غرق می شوم به خود می اندیشم .
به فراز ها و فرودهای زندگیم .
به افتان و خیزان رفتن ها و رسیدن ها و حتی شاید گاهی نرسیدن ها.
اما دیروز بیشتر اوقات به شکرگذاری گذشت .
بابت
آسمانی بسیار زیبا که نمایش شکوه زندگی بود.
خاکی رنگارنگ که نمایش تنوع و جذابیت زمین بود.
ابرهایی گذرا که نمایش زمان و گذر از آن بود . نمایش نماندن . رفتن . سپری کردن.
باد.
بادی که گاه نوازش کرد و گاهی مرا با خود برد .
بادی که هم مهربان بود و هم جسور. نمایشی از حضور اضداد در زندگیم .
آب بود .
جاری‌ بود.
دور و گاه نزدیک.
روان بود. مثل همیشه نرم بود و می‌گذشت.
مثل زندگی .
که تکرار می کند:
این نیز بگذرد.
ٱتش هم داشتیم. کوچک اما صمیمی . و بسیار پر برکت .
چه برکتی بالاتر از دورهم جمع شدن دوستان همنورد در اطراف آتشی که اب جوش هم برایمان درست کرده بود .
عناصر طبیعی به حد کافی بود .
اما عناصر وجود غوغا می کرد.
عنصر مهر.
صفا.
همکاری .
دوستی .
گذشت از خود.
فروتنی.
صمیمیت.
و می توانم تک تک شما عزیزان را با این صفات به خاطر اورم .
ازاقای عامری کلی مطالب کاربردی آموختم که مهمترینش فروتنی در عین بزرگواری بود .
و از بانوان عزیزم که هر کدام با مهر کنارم بودند قدرت و توانمندی و اعتماد به نفس آموختم .
متین جان ممنونم.
آقایان گروه هم همگی مراقب مسئول و دلسوزانه همراهی کردند.
سپاسگزار این همه حضور و‌نور هستم .