قله‌ها را دوست دارم چراکه به من فرصت زیستن ترانه‌ها را می‌دهند. ترانه‌هایی که حالا از زمزمه به زندگی بدل شده‌اند. آنجایی که شاعر نوشته است:
«امـا تـو کـوه درد باش
طاقت بیار و مرد باش»
درست همان‌جا ایستادن برفراز قله‌ای‌ست که دست‌یافتن به آن ارمغان دل دادن به کوه است.
کوه سراسر شکوه است. شکوه سرسپردن به اسقامت و صبر.
و همین است که تو را بالا می‌برد. آنقدر بالا که بعد از هر صعود خودت را در دل ناب‌ترین ترانه‌ها می‌یابی.
به فتح آخرین قله‌ات فکر کن. آیا همین‌جا نایستاده بودی؟ همین‌جا که شاعر نوشته است:
اگـرچه هیچکس نیومد
ســری بـه تنهاییت نـزد
امــا تـو کـوه درد بـاش
طاقت بیار و مـرد باش...

آری، کوهستان تو را به خودت می‌رساند.
«این جمله را دوباره مرور کن».

در کوهنوردی اگر چه به ظاهر، عضله و استخوان و قلب به کار می افتند و نیرومند می شوند، اما شجاعت،اندیشه، جرات، ژرف نگری و بسیاری دیگر از صفت های برتر آدمی نیز از دستاوردهای این ورزش هستن

کوهنورد برایِ حالِ خوب ، می جنگد!
اوضاع ، هرچقدر که می خواهد ، بد باشد ؛
به جایِ نشستن و افسوس خوردن ؛ تفکر میکند، می ایستد و شرایط را تغییر می دهد 😄😄😄😄😄

وقتی به بالای قله برسی، شاید همه دنیا تو را نبینن، ولی تو همه دنیا را می بینی گاهی زندگی یعنی سخت کوشی برای رؤیایی که، هیچ کس جز شما، قادر به دیدنش نیست… زندگی مانند یک کوه است؛ همان چیزی را به تو بر می‌گرداند که خودت فریاد زده باشی…🙏❤️🙏

در این سفر چند نکته مهم برای اینجانب به عنوان دستاورد و سوغات این صعود بدست آمد که تقدیم میکنم :

اولا : استفاده از ابزارهای ناوبری موبایل و کنترل مدام مسیر صحیح پیمایش ، وبعضا تغییر مختصر بنا به شرایط وصلاحدید ،علی رقم داشتن تجربه وحضور ذهن جناب فریبرزی در چندین پیمایش قله برف انبار ودومیر

دوما : اطمینان واعتماد به سرقدمی وسرپرستی سرپرست  والزام به اطاعت پذیری همنوردان درزمان انجام برنامه و مسیرهایی ارایه شده به طوریکه در زمان پیمایش روی برفها یک خط حرکت وبعضا دو عدد جای پا دیده میشد ونشان میداد افراد فقط از مسیر تعیین شده سرقدم حرکت میکنن

سوما : ایجاد ورعایت  سکوت لازم موجب شد تا همه حواسها به طی مسیر باشد وصعودی زیبا را در قله برف انبار ودومیر تجربه نماییم .

کوهنوردی عشقی بی‌قید و شرط است؛ انسان با طبیعت در یکپارچگی است و از بالاترین قله‌ها تا کم‌عمق‌ترین دره‌ها همدیگر را در آغوش می‌گیرند. تلاش، ایثار، تحمل سختی‌ها و مقابله با چالش‌ها، عواملی هستند که در کنار عشقی ناب، کوهنوردی را به یک تجربه‌ی نایاب تبدیل می‌کنند.

صعود روایتی است از تولد لحظه های نو شدن در مسیر زندگی
تولدی برای دوباره نوشتن قصه های امید بخش موفقیت های همه ما
پایان هر قصه ، آغاز داستانهایی است که با قدم های رقصان ما در مسیر صعود و کسب تجربیات ارزشمند زندگیمان رقم میخورد
این یک آغاز مشترک برای همه ماست

میگن سن یک عدده فقط یک عدد این یه واقعیته چون اون عدد نمیتونه بیانگر عرض زندگیت باشه نمیتونه بگه چقدر پیر شدی و چه رنج و سختی رو در راه زندگی تحمل کردی ...
عدد نوشته شده روی تابلو قله هم همینطوره صرفا یک عدده چون نمیتونه میزان سختی و صعب العبور بودن قله رو نشون بده یا بگه چقدر وچه پیمایشی برای رسیدن به قله داری.....
عدد روی تابلو قله بیرمی هم همینجوری بود فقط یک عدد کوچیک.... فقط اونی که رفته می‌دونه چی میخوام بگم..
فتح الفتوح بیرمی به پایان رسید و خدارو شکر میتونم به جرات بگم با اختلاف؛ جانفرسااترین قله در مرحله فرود بود
ولی دوستان و همنورد آن ماه و وجود عزیزترین خواهرم این صعود رو زیباتر از زیبا کرد
جدای این چیزایی که گفتم بیرمی با شکل و توپوگرافی کاملا متفاوت و پوشش گیاهی زیبا وچهره بهاری زیبایی که داشت یکی از بهترین و ماندگارترین صعودهای زندگیم خواهد بود.

همنورد که باشی فرقی نمیکند
منطقه زندگی من کجاست وتوکجایی
سطح تحصیلات من چقدره وتو چه مدرکی داری
دور باشی یا نزدیک
رفاقت فاصله هارا پر میکند
گاهی با حرف
گاهی با سکوت
همنورد که باشی فرق نمیکند از کدام فصلیم
یا از کدام نسل
رفیق بودنمان به تمام نداشته هایمان می ارزد

کوهستان مظهر پاکی، دهش و بخشش است؛
کوهها نماد استقامت هستند؛
دیگران به کوه نگاه می کنند و کوهنورد صعودش می کند، با قدم ها و نفس هایش درکش می کند…
کوهنورد خستگی ندارد…
می بایست کوهنورد بود تا لذت یک صعود، لذت یک کوهنوردی را در خم هر پیچ و هر نسیم دل انگیزش، با نغمه شیدایی پرنده های کوهستان احساس کرد.

با کوهنوردی ، حال من خوب است،
نه اینکه همه چیزِ جهانم خوب باشد ،
نه اینکه مشکلی نباشد..
حال من خوب است چون چشم وا کردم و آفتاب را دیدم ..کوه را دیدم ، دشت و دمن را دیدم ، سبزی و زردی برگ‌ها و جنگل‌ها را دیدم ، برف و باران را دیدم ،
حال من خوب است، ارامش درونی دارم چون ایمان دارم که چیزی به خوب شدنِ حالِ جهانم نمانده..
چون می توانم زیبایی‌های دنیا را ببینم ، آرامش بگیرم و دستانِ مهربان خدا را ببوسم..
چون می‌توانم از لبخند دوستانم امید بگیرم و از اخمِ دشمنانم انگیزه..
حال من خوب است ،
چون خواسته‌ام که خوب باشد ..
🌸🍁🍂🌺

کوه ها رازهایی را می دانند که ما باید بیاموزیم. این ممکن است زمان ببرد، ممکن است سخت باشد، اما اگر به اندازه کافی صبر کنید، قدرت یادگیری را پیدا خواهید کرد
سلام و عرض ادب خدمت همنوردان
مدت زمانی هست که درخدمت شماهستم که دگر از همنورد رابطه ما گذشته هست
شماها بخشی از زندگی من شده اید
نگرانی و مسئولیتی که برای شماها دارم تفاوتی با خانواده من ندارین
دوستتون دارم از سر نیاز و صمیم قلب❤️
تشکر میکنم از شماها که منو قابل دونستین
خدمتگذار شما باشم🙏
ممنونم از شما جناب فریبرزی که درس مسئولیت پذیری و نصبت به همنوردانم به من یادداین
خدارا شاکرم برای داشتن شماها🙏❤️🙏

💎 ایمان اوردن به قدرت مغز و ذهنم است

بسیار دیدم افرادی که با خودگویی های مثبت با اینکه تجربه زیادی ندارند اما با تیم‌همراه شدند و به قله رسیدند اما افرادی که دایم با قدرت ذهنشون باور داشتندنه نمیشه و نمیتوانم با تمام قدرت بدنی متوقف شدند
من به باور قدرت فکر و ذهنم در زندگی رسیده ام و این تجربه کوهنوردی من است

👨‍❤️‍💋‍👨 درک کلمه رفاقت و دوستی است

در پی سالها کوهنوردی دوستانی که در کوه باانها اشنا شدم بهترین و ماندگارترین رفقای من شدند.
یادگرفتیم در زمان سختی کنار هم باشیم
اموختیم که در سختی به یکدیگر از اذوقه خود بهم دهیم اگر یک نفر خسته شد همه تیم با قدم او قدم برداریم
وقتی کسی درگیر ارتفاع زدگی شده همگی کنار اوهستیم
رفاقت یعنی همدلی همراهی بودن کنار هم
واین تعریف درکوه کاملا یافت میشود

🏔 کوهنوردی سبکی از زندگی است 🏔

کوهستان  زیباست.🏔🏔
دقت کن!  آرام رد شو
حس کن!  نفس بکش!
همه چیزش نعمت است . . .

🔺کوهنوردی آزمونی هست برای گرفتن تصمیم های سخت
🔺میشه جسور بود میشه شجاع بود میشه عاشق بود و با همه اینها میشه عاقل بود
کوه ها امن ترین نقاط دنیا هستن
🔺وقتی کوله ات را میبندی و به راه می افتی هیچ نگرانی نداری ،قرار است جایی بروی که انسان هااز خودخواهی ها ،و تعصب ها، و تمام صفات بد دیگر به دور هستند .
🔺گویی جهانی دیگر است

🔺کوهستان و کوهنوردی دوست داشتنی است و دوست داشتنی خواهد ماند اگر بدانیم
برای چه به کوه می رویم؟
با چه کسی می رویم؟
چگونه می رویم.
🔺من باور دارم
یک ذهن منفی باف ، هرگز
یک زندگی مثبت را رقم نمی زند .

🔺آیا تا بحال از خودمان پرسیده ایم برای چی کوهنوردی میکنیم ؟
🔺جواب این سوال آسان نیست چرا که ،
کوهنوردی ورزش روح است و روح یک کوهنورد خیل بزرگ و ناشناخته است
🔺چرا باید ریسک کنم و تن به باد .باران .یخ ،طوفان و سرما بدم
شاید جواب این باشد ،میرم لذت میبرم و تخلیه میشم
🔺اما من مطمئن هستم این نیست ،زیرا در این سال هایی که سرپرستی تیم های کوهنوردی را به عهده دارم ،بسیار دیدم همنوردانی را که در ارتفاعات بالا در حین وحشت ازیخ زدن دستهایشان، و طوفان شدید که صدا به صدا نمیرسیده اما باز میخندن و امید به رسیدن به هدف و زندگی داشتن
🔺شاید این از نظر کسی که کوهنوردی نکرده قابل درک نباشه اما در این سال های طولانی که در دنیای کوهنوردی غرق شده ام فهمیدم که کوهنوردی یعنی روبه رو شدن با بحران های خاص ،و با آن همراه شدن .انسانیت بخرج دادن و تجاربی را که از صعود خود کسب کرده اید را به دیگران انتقال دادن .سخت شدن .درک کردن .زندگی را سخت نگرفتن و با شرایط سخت کنار اومدن .قدر داشته هارا دانستن و ارامش گرفتن و....

🔺کوهنوردی بسیار به سلامتی بدن کمک میکند .
🔺و باعث میشود که دید متفاوت تری به زندگی داشته باشید از کوه بالا میروید و میفهمید که چقد کوچکید همانطور که از بالا میروید با نگاه دیگری زیر پایتان را میبینید و دیدتان به مسائل زندگیتان نیز تغییر میکند زیبایی را درک میکنید و دنبال زندگی تجملاتی شهری نمیروید
🔺نسبت به گذر زمان دیدی بهتری پیدا میکنید .بیهوده نمیخوابید و از ثانیه ثانیه لحظاتتون استفاده میکنید
من از کوهنوردی درس زندگی کردن گذشت داشتن درست .سخت بودن .انسانیت داشتن .تحمل کردن .نتیجه گرفتن از تلاش کردن .اراده داشتن و بدست اوردن هدف آموختم
بنابراین : ....
🔹کوهنوردی فقط یک ورزش نیس بلکه سبکی از زندگی است 💪💪💪💪🏔🏔🏔

در گیرودار هیاهوی قرن، در غوغای چرخش چرخ‌دنده های ماشین زندگی، در پیچ و خم کوچه و پس کوچه های روزگاران و بقول آن دوست شاعر در عصر معراج پولاد و اصطکاک فلزات در سطح سیمانی قرن! هر که را که می نگری در جستجوی آرامش و صفا و جلای خاطر، به پناهی می گریزد و خلوتگاهی و مأمنی می جوید. اما پناهگاه و مأمن من، عبور از پیچ و خم دشت ها و دامنه کوهپایه ها و عروج به بلندای کوهستان و رسیدن به ستیغ آن است.
مگر جز این است که تن و روح بی تاب کودک، تنها با خزیدن به آغوش امن مادرش، آرام و رام می شود!؟
آغوش امن و امان طبیعت مادر یا مادر طبیعت، آرامش‌بخش هر جنبنده و روینده ای است که بی قرار از وانفسای روزگار، روی به مادر خود نهاده است.
مادری که در سیر و سلوک به دامانش درس ها آموختم؛
کوه‌ها را نماد استواری می‌دانیم، اما او نه تنها نماد استقامت و پایداری و استواری است بلکه همگام شدن، قدم نهادن و زیستن در دل آسمانی اش، درس‌های بسیاری به تو می‌آموزد، کوه معلم تو می شود و تو دانش آموز و نوآموز مکتبش

آری من از کوه‌ها این گونه آموختم:

-آهستگی و پیوستگی را آموختم: (آهسته اما همیشه گام بردارم. موجیم که آسودگی ما عدم ماست...)

-آموختم فرصت‌ها محدودند و فقط یکبار فرصت زندگی دارم.

-یاد گرفتم در برابر مشکلات هرگز تسلیم نشوم.

-آموختم روی اهدافم متمرکز شوم.

-فرا گرفتم، ورزش، سلامت و تناسب اندام لازمه یک زندگی سالم است.

-تفکر گروهی را از کوهنوردی آموختم.

-فرا گرفتم، هنگامیکه عضو یک تیم هستم، قوی تر می شوم.

-زندگی در لحظه اکنون را کوهها به من آموختند.
- کوه به من آموخت، قدر شادی‌های کوچک زندگی را بیشتر بدانم.

-دستگیری را کوهها به من آموختند:
آموختم دست دیگران را بگیرم تا با هم و کنار هم به قله برسیم...
آری
کوه معلم است
درخت، قلم
دشت، کاغذ
رود، سطر
سنگ، نقطه
و من

و من که علامت تعجبم!
تعجب و حیرت دو همزاد چشمان تواند، چون به بلندای ستیغ قله ها می نگری.
کوهنوردی مدرسه پویای زندگی است.
چه تابلویی باشکوه تر از قامت سر به گردون سای خود کوه!؟ به دنبال تابلو نگرد که قامت رسای کوهساران خود بارزترین تابلوی سخاوت و استواری است.
اگر به کوهنوردی به دیده حکمت و خرد بنگری، برنده ای؛ اگر از رشته کوهها و قللش درست زیستن را نیاموزی و حکمتش را درنیابی ، سخت بازنده.

وحشت راه دراز از نظر كوته ماست
رخ متاب ای دل از این ره كه خدا همره ماست
آری
ما جگرگوشه کوهیم و
پسرخوانده ابر
هر كجا سبزتر آن مزرعه گردش‌گه ماست

✅ کوهنوردی یک سبک و مرام برای زندگیست

سلام به همه همنوردان محترم
خواستم یکی از تجربیاتم از کوهستان و درسهایی که گرفتم را با شما در میان بزارم.
🔸رفته بودیم قله شاه البرز چندین سال پیش و در مسیر صعود یک جایی هست که باید حدود 100 متر فرود رفت و باز مجدد صعود ادامه داد، این بخش مسیر خیلی جالب بود برام و درس زندگی داشت برای من. برای رسیدن به قله بایستی فرود میرفتم

💎 توی زندگی خیلی وقتها هست که در راه موفقیت و شادی داریم به سختی تلاش میکنیم ولی یکهو می بینیم که اوضاع بهم ریخته، کوه به من آموخته که نباید دلسرد بشم و از این دره ناراحتی و مشکلات بترسم، نباید مایوس بشم، باید بیشتر تلاش کنم.
چون این چالش خودش قسمتی از مسیر زندگی منه و برای رسیدن به موفقیتی که مد نظرم هست باید از این چالش عبور کنم

🔰 توی مسیر خیلی از قله ها دره داریم، توی زندگی هم برای رسیدن به موفقیت باید از خیلی چالش ها گذشت و آسان بدست نمیاد. پس یک کوهنورد به سادگی مایوس نمیشه

💪 تلاش کنیم از دره ها و چالش های روزمره عبور کنیم و به قله های مورد نظر خودمون برسیم همانطور که در کوه این تلاش میکنیم

استوار باشید مانند کوهستان

🔸شکوفا شدن کودک درون

با درود و تبریک به همه همنوردان عزیز که مثل ی خانواده دیروز رو کنار هم گذروندیم با سختیش کنار هم موندیم تا اخر و با خندیدنو برف بازیش. بچه درونمونو شکوفا کردیمو حالی خوش نصیبمان شد

میخواستم تجربه ی خودم را از این پیمایش با شما شریک‌ شوم.

جدای از جنبه‌ی ورزش و فعالیت فیزیکی کوهنوردی شاید هزاران جنبه‌ی اخلاقی فردی و اجتماعی و ... عامل عشق من به این مسیر است.
یکی از همین جنبه ها حفاظت از محیط زیست است .
وقتی ما صحبت از آوردن زباله‌های خود و دیگران به پایین قله و پاک سازی مسیر کوهنوردی می‌کنیم ، یعنی نه تنها کوه حکم خانه ما را دارد، بلکه کل کره زمین( شهر، خانه، روستاها و خیابان ها و حتی وسایل نقلیه چه عمومی چه خصوصی، خانه ماست).
🚌🚌🚌🚌🚌🚌🚌🚌
وقتی همگی از مینی بوس خارج شدیم با صحنه بسیار دردناکی مواجه شدم.
😔😔😔😔😔

راننده مینی بوس پلاستیک نسبتاً بزرگی پر از زباله را از در مینی بوس به کنار بلوار آزادی پرتاب کرد.

کیسه ای که مال ما بود و وظیفه ما بود که از داخل مینی بوس به سطل زباله منتقل کنیم.

نتوانستم به راننده مینی بوس چیزی بگویم خودم همه را جمع کردم و با خود بردم.
اما به این فکر کردم کاش تمام جوانب اخلاقی کوهنوردی همیشه و همه جا همراه ما باشد و من کوهنورد در همه نقاط کره زمین مرام کوهنوردی را با خود یدک بکشم.
از پاکسازی کره ی زمین تا پاکسازی دل و روح و روان خودم .

دوستتان دارم
در پناه نور باشید و عشق .